thinkfree 26/1/2016 Κριτική από την Έλενα Αρτζανιδου

Πες ένα βιβλίο: «Ένας ήρωας με…πέταλα», Ελένη Δικαίου, εικονογράφηση: Απόστολος Καραστεργίου, εκδ.Πατάκη

Γιατί! Γιατί;

Μα γιατί είναι τρυφερή.

Συγκινητική.

Αισιόδοξη.

Αγκαλιάζει όλα τα πλάσματα.

Ευαισθητοποιεί τον μικρό και μεγάλο αναγνώστη  στην προστασία και το ενδιαφέρον του για τα ζώα.

Αναδεικνύει το περιβάλλον  μιας και κινείται μέσα σε αυτό φτάνοντας σε ψηλές κορφές που θυμίζουν τον Όλυμπο.

Στοχεύει στην ενθάρρυνση, στον εθελοντισμό για να μπορέσουν π.χ  γάιδαροι και άλογα γερασμένα να ζήσουν με αξιοπρέπεια.

Τελικά είναι μια ευφάνταστη πολυεπίπεδη ιστορία που κρατά τον αναγνώστη από την πρώτη της παράγραφο μέχρι τέλους χαρίζοντας του έντονες γεύσεις που άλλοτε είναι διαποτισμένες από γλυκιά γεύση μαύρης ζάχαρης και άλλοτε από πίκρα, σαν τον κόκκο του καφέ που αποφασίζεις να τον πιπιλάς στο στόμα.

Θέμα: Η τύχη των ζώων, του γαιδάρου και του αλόγου, δύσκολη και σκληρή όταν γεράσουν ή όταν για κάποιο λόγο χάσουν το αφεντικό τους ή πάλι όταν κάποια πονηρά μυαλά θελήσουν να τα οικειοποιηθούν για να κερδίσουν από την παράνομη πώλησή τους ενώ γνωρίζουν πως η διοχέτευση αυτής της σάρκας στην αγορά είναι επικίνδυνη για την υγεία των συμπολιτών τους.

Μια ιστορία για την προστασία των ζώων και το νοιάξιμο όλης της κοινωνίας.

Οπισθόφυλλο:. Ο Αλέκος είναι ένας άτυχος γάιδαρος που όταν πεθαίνει το αφεντικό του στο χωριό βρίσκεται στο έλεος ανθρώπων που δεν τον θέλουν.
Ο μπαρμπα-Πιερό, ο δεύτερος γαϊδαράκος της ιστορίας, έχει γεράσει και δεν είναι πια χρήσιμος στο τσίρκο. Και την Πελίνα, την όμορφη νεαρή φο- ράδα του ιππικού ομίλου, δε θα μπορεί πλέον να τη συντηρήσει η οικογένεια που την έχει αναλάβει λόγω της οικονομικής κρίσης. Τα τρία ζώα θα συναντηθούν για πρώτη φορά στη σκοτεινή καρότσα ενός παλιού φορτηγού που τα οδηγεί στην πιο φρικτή και άδικη τύχη. Είναι μια αταίριαστη παρέα, όμως δε θα χρειαστεί πολύ για να γίνουν μια ενωμένη γροθιά –ή, μάλλον, κλοσιά– ενάντια σε όλα όσα τα απειλούν: πρώτα ενάντια στους ανθρώπους, μετά ενάντια στα αγρίμια και στους κινδύνους του άγνωστου δάσους που υποδέχεται τους τρεις φυγάδες.
Ο Αλέκος, ο μπαρμπα-Πιερό και η Πελίνα θα φανερώσουν την ίδια δύναμη μπροστά στον κίνδυνο: τον καλύτερό τους εαυτό, το μοναδικό όπλο με το οποίο μπορεί κανείς να νικήσει ό,τι μοιάζει αδύνατο να νικηθεί και να κρατήσει τη νίκη του για πάντα.

Ποιος το έγραψε: Η βραβευμένη και προτεινόμενη για το βραβείο Andersen 2016 Ελένη Δικαίου που έχει υπογράψει πολλές επιτυχίες.

Η συγγραφέας έχει κεντρίσει, με τη θεματολογία της αμέτρητες φορές το ενδιαφέρον του αναγνωστικού της κοινού. Αναμετρήθηκε με θέματα ρεαλιστικά, ιστορικά και της φαντασίας  με απόλυτη επιτυχία μιας και είναι μαστόρισσα της λογοτεχνίας.

Έτσι και σε αυτή την ζωοφιλική ιστορία στήνει ένα συγκινητικό και σκληρό σκηνικό, που εξελίσσεται στην ύπαιθρο ανάμεσα σε χωματόδρομους έλατα, πευκοβελόνες και κορφές. Με ζωντανές εικόνες, ωραίους διαλόγους, αλλά και με πολλά διαφορετικά συναισθήματα που διαισθάνεται ο αναγνώστης καθώς παρακολουθεί και συμμετέχει στη δράση των ηρώων, των δυο γαιδάρων -ο κυρ Αλέκος και ο μπαρμπά-Πιερός, και ενός αλόγου, της Πελίνας.

Η Ελένη Δικαίου αγωνιά για την τύχη των ζώων και αυτό μεταφέρει στην ιστορία της προτείνοντας παράλληλα και τη στάση των ανθρώπων, ενώ δεν παραλείπει να περιγράψει όλα όσα θα μπορούσαν να πουν τα ζώα αν μιλούσαν.

Εικόνες: Οι ασπρόμαυρες εικόνες απόλυτα δεμένες και εναρμονισμένες με το ύφος της ιστορίας ντύνουν με επιτυχία το βιβλίο και αυτό επιτυγχάνεται από τον Απόστολο Καραστεργίου. Ο εικονογράφος καταφέρνει με την εικαστική κατάθεση του να ομορφύνει το βιβλίο, όπως επίσης να δέσει αρμονικά τις ασπρόμαυρες γραμμές και μορφές που αφήνει με το μολύβι του με την τρυφερή ιστορία.

Ωραία παράγραφος:  …Ταξιδεύοντας με τρόμο

Όταν βρεθήκαμε μαζί με τον μπάρμπα-Πιερό μέσα σ’ εκείνο το τεράστιο φορτηγό, κατάλαβα πως κανένα γκάρισμα και καμιά κλοτσιά στα πλαϊνά και στην πόρτα του δεν μπορούσε πια να μας σώσει. Ποιος ξέρει πόσους άλλους είχε κουβαλήσει πριν από μας. Ο φόβος τους είχε ποτίσει τα χοντρά μεταλλικά πλαϊνά, τη βαριά πόρτα που έκλεισε με θόρυβο… Κάθε φορά ένιωθα την καρδιά να βροντοχτυπάει στο στήθος μου καθώς έσπρωχναν καινούργιους «επιβάτες» στην καρότσα του φορτηγού… σε.85

Απευθύνεται: Σε μικρούς και μεγάλους αναγνώστες. Σε όσους αγαπούν τα ζώα και σε εκείνους που δεν έχουν αναλογιστεί την αξία τους.

Το προτείνεις; Το προτείνω στο σπίτι, στο σχολείο, στη βιβλιοθήκη, στο μετρό, στο λεωφορείο. Μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία πολλών συζητήσεων και να ευαισθητοποιήσει τους νέους, τα παιδιά για να πάρουν θέση και να δράσουν.